GARTNERLØKKA 

Der lå en pjokk og lukte 
i turnipsåkerns gress. 
Han hadde ingen lue 
og ikke noen dress. 
Han hadde bare bukser,
og de var lyseblå. 
Og denne enden var det 
som solen skinte på. 

Han lå på alle fire 
med fjeset vendt mot jord, 
for det var flust med ukrutt, 
og åkern var så stor. 
Og den må slite orntli 
som driver på akkord 
og har som mål i livet 
å kjøpe sig en Ford! 

Han hadde bare bukser 
med hyssingseler til. 
Og ryggen var som kobber 
med glans fra solens ild. 
Han løftet undertiden 
en liten jordsvart hånd, 
strøk håret vekk fra pannen 
fordi det klødde sånn. 

Men det var midt på dagen, 
og solen strålte hett. 
Og åkern var så diger. 
Og pjokken var så trett. 
Han gjespet langt og lenge
Og sovnet slik han lå.
Og solen skinner vennlig på
En ende, lyseblå!
 

Gå til: | Toppen | Innholdsfortegnelse | Forside |